4.Equlibrio na regulación dos ecosistemas

  Existen factores abióticos e bióticos que limitan o crecemento das poboaciones que o constitúen, de xeito que estas son manteñen en equilibrio. Este proceso denomínase autorregulación do ecosistema.

Entre os factores abióticos atópanse os recursos dispoliñibles. Os factores bióticos que regulan una cantidad de organismos monja ecosistema hijo como relaciones entre eles, especialmente como tróficas.

As perturbacións:

Denomínase perturbación á alteración na estrutura e no funcionamento dos ecosistemas.

Tipos:

• Elasticidade: é a capacidade de volver a ser estado inicial despois de sufrir unha perturbación, de vital importancia para una estabilidad de ecosistema.
• Resistencia: é a capacidade do ecosistema de absorber o efecto dunha perturbación sen que se produza modificación algunha
• Transiliencia: É a capacidade do ecosistema de responder a disturbios crónicos, de forma mantida, sen que se requira un período de resiliencia ou de recuperación.

As pragas:

Unha praga é un aumento desmesurado na poboación dun organismo, que se considera prexudicial porque dana especies vexetais, sobre todo cultivos, ou especies animais.